მთელი არსებით...
ქუჩის კუთხეს მიაპყარი შენი მზერა, და შეიგრძნობ ჩვეულ სითბოს სულს რომ გითბობს, იქნებ მაშინ დაინახო ის ვარსკვლავი, შენზე ფიქრში ღაამეებს რომ ბჟუტვით გიდობს . არარსებობს დრო წარსულის ან მომავლის , ან ფრაზები დასრულდა, სხვა დაიწყება, თუ შიგნით გაქვს, ვით სინდისი სხეულს გიღრნის , თუ სამყაროს დაანახებ არ შეწყდება , ეს დინება და ოცნება ერთად ყოფნის , ჰაერს უმალ მოედები, შენით ვსუნთქავ, ახლა უკვე ფოთლებივით ვტკეპნი რითმებს , მაგ თვალების სიღრმებმა რომ მაჩვენა. ვიცი არ გსურს, მაგრამ მაინც გული მიცემს, შენმა მტრობამ ვერ მომხარა მაინც გხატავ , დილით მზის სხივს ეპარები ნავით ტბისკენ, რომლის ტალღაც ააღლვა ჩემმა ცრემლმა . ყველაფერი იცი მაგრამ არ იცვლება, ისე მიცნობ რომ საერთოდ ვერა მხედავ, იცი ერთხელ თუ მოვედი წვიმის წვეთით , შენს სარკმელზეც დაგიქარგავ ლექსებს მტვრიანს , გამიხსენებ ალბათ ერთხელ, იყო გიჟი , და ნაღველი ჩაგაფიქრებს იქნებ ღირდა, გაიფიქრებ არ იყო ჩემი ღირსი , არ შეიმჩნევ გრძნობას ღმერთს რომ შენთვის სურდა..
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი