პირველი სექტემბერი


პირველად პირველ სექტემბერს,
შევაღე სკოლის კარები
ცოდნის ლამპარი ინთება,
გული იმედით ივსება,
პირველად გაიწკარუნებს,
სკოლია ზარები თამამად.
მე ვდგავარ სკოლის ეზოში
თაჭირავს ამაყად.
სკოლის მერხს ნეტავ რა სჯობნის,
და დედა ენას სანატრელს.
და მასწავლებელს მახარეს,
რომ დედა ენას გვაყვარებს.
შემომხვდებიან კარებთან პატარა ამხანაგები.
ჩემი კლასი და მზრუნველი
პირველი მსწავლებელი.
თითს გავაყოლებ ასოებს,
იას, თითსა და თასსაო
მშობლებო, გაძლევთ ოირობას,
რომ ვისახელებ თავსაო.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი