მიყვ...არ...ხარ

რასაც ეს გული ახლა განიცდის,
რაღაც მეტია, გრძნობაზე მეტი.
მუდამ იქნები, ჩემთვის დარი ცის,
რადგან დავრჩები ბოლომდე კენტი.

მე გულს მივყევი ისევ და ვენდე,
არადა შევცდი, რაღაც შემშლია.
მსურდა მიღწევა მე შენს ბაგემდე,
მაგრამ პრობლემა ალბათ ჩემშია.

ჯერ ვერ მივმხდარვარ რაშია საქმე
და მის გაგებას ამაოდ ვჩემობ.
მე ამ საქციელს ვერც სახელს ვარქმევ
და ისევ ვიწყებ „მამაო ჩვენო...“.

21.10.15