მხილება

... არადა,როცა დავიწყეთ,სიტყვა - დასასრული არც კი მიფიქრია... 
ისე მაინც წასულიყავი,სუვენირი დაგეტოვებინა განვლილი დღეების.
ახლა ნუ მეტყვი,არ ყოფილაო სენტიმენტებს აყოლილი საუბრები,ან იქნებ ის შეხვედრაც არ იყო პაემანი?!
მწკრივში ჩადგმული მოგონებები,შენ სიყალბზე თითს იშვერენ...
რა გაეწყობა... ვერ შეძელი,წესებს აყევი.
მე კი ამ ნაწერთან ერთად ვტოვებ მუზას -შენეულს.
მშვიდობით მეგობარო...