ცა

ცის გულში რაღაც მოჩანს ეულად,
ცის გულში რაღაც კრთება ცრემლურად,
მინდა მოგეფერო, გული არ გატკინო,
ცაო მომიტევე – ცრემლი არ მადინო.

ცას რომ შევყურებ მეჩვენება თითქოს ღამდება,
ცას რომ შევყურებ ჩემი გული თეთრად ნათდება...

ხეების ცისკენ აღმართულან...
ვრცელი ხეები...
და თითქოს მათი შერხევებით კრთიან ველები...
ცა კი უგრძნობლად ვერც კი ამჩნევს ხეების შრიალს
და კვლავ მოღუშულ სევდიანი სანთლივით თრთიან...

ცას რომ შევყურებ მეჩვენება თითქოს ღამდება,
ცას რომ შევყურებ ჩემი გული თეთრად ნათდება...