ვიდრე ამოვხსნიდე


სიახლეს, სიძველეს, მარტოობას:
ყველაფერს თავისი სურნელი აქვს,
მრავალუცნობიან განტოლებას
ჰგავხარ და იქსებიც ულევია...

ჩემი სიყვარულის მიზეზია
შენი ჩახლართული იგრეკები...
შენთვის იმედების სინთეზია
ყოფა - მე რომ შიშით ვიდრიკები.

ვიდრე ამოვხსნიდე განტოლებას,
ვიდრე იმედებად გიზეიმებ,
ადე, დამიმსხვრიე მარტოობა,
სულში ამაყად რომ მისეირნობს...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი