აგვიანებ

ოდესმე ძვირფასო          
  თუ შემეკითხები რას ვუსმენ,
      მივყვები თუ არა დინებას
 გეტყვი, რომ ვუსმენ სიჩუმეს სიმშვედეს,
     რომ არ ვცნობ უმიზნო მუსიკას და ვნებას.
 ყოველდღე ყურს ვუგდებ ჩიტების გალობას,
    ჩემს სარკმელთან რომ მღერიან სათხოვარს,
 მკაფიოდ მესმის ქუჩაში მადლობა
     ხელში რომ ჩავუდებ ხურდას მათხოვარს
 ახლა კი განსაჯე რას ვუსმენ ხიბლიანს...
    თუ ოდნავ მუსიკას შელანძღულ ელფერით
 მაგრამ ყველაფერი ახლა სულერთია
    აქ ხომ ცისარტყელას ფერი აქვს შავ-თეთრი
 შენ კი აგერია ჰუმანურობა და
    ფსიქოპატობაში ჩამითვალე ჩემი ნაფერები