ბავშვობა

ისევ იმ ბებერი წყება ხეების და
 ჩვენი სიყვარულის ფიცი 
როგორ ამოკაწრე  ,მახსოვს   
იმ ხის ტოტზე ჩვენი სახელები ,
 იცი ?! 
 თითქოს დაბურული ხეივნები
ისევ მისტირიან იმ დღის 
ბავშვურ სიცელქეს და 
საქანელას ქარი, რომ არწევდა მისთვის     
 გადავივიწყეთ  ის ადგილი და
 ლაქად გვამჩნევია სისხლში
მივატოვეთ ,ახლა სხვა მხარეს ვართ  
როგორც უსახლკარო ჩიტი