საუბარი მთვარესთან..


საათი წიკწიკებს. საათი წიკწიკებს..
სახლში სითბოა და სახლში სიწყნარეა

საათის წიკწიკი ჩუმათ ისმის და
ისევ დუმილია დუმილი ძალიან..

მთვარე იხედება მომცრო ფანჯარაში
და უკვირს რა ხდება ნეტავ?
მომჩერებია და მე მეკითხება
არ გეშინია შენ მანდ?
პასუხის გაცემა მე ვერ მოვასწარი 
მთვარე მემალება დედავ..

ნეტავ შეუძლია მთვარეს ლაპარაკი?
ისიც არსებაა ნეტავ?
საათის წიკწიკი ჩუმათ ისმის და 
ისევ დუმილია, დუმილი ძალიან.!
                          1995წელი პირადი
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი