მედროვე


ყოველ დილით ვხვეტავ ქუჩას
ქალაქს ვაცლი ნაგავს,
მაგრამ, თაგვი გამებუტა, მსაყვედურობს:
,,რად არ მაცლი ჭამას“.
   ამ თაგვს კაცი კი აიტანს
   დავუტოვებ ნაგავს,
   მაგრამ დიდ თაგვს რა გააძღობს
   ყველაფერს, რომ სანსლავს.
თანაც მიყუჟულა პარლამენტში
და ოცნებებს ქარგავს.
კერძოდ: უნდა გახდეს პრეზიდენტი,
შეისყიდოს მიწა,
სურს, რომ ზღვაზე გემი ჰყავდეს
დაემსგავსოს სიმბადს,
უნდა იყოს ღონიერი
და იცოცხლოს დიდხანს...
   მაგრამ, თაგვს ის ავიწყდება, 
   რომ არსებობს ვირთხაც.

ავტორი: ვაჟა კაკაბაძე
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი