'' სიმართლე ''
საღამოს ნისლი დაჰფენოდათ თბილისის ტაძრებს და ფორიაქი მანქანების ისმოდა , წვიმდა მე ქუჩა ქუჩა დავდიოდი , ვყვებოდი ამბებს თუმცა არავის მოსასმენად ვიცი არ ღირდა .. და სადღაც ისევ შუქმიმქვრალი სახლების ჩრდილში დაღონებული ავუყევი მორიგ დიდ აღმართს შუქი სარკმელთან მაგონებდა ვიღაც გოგონას სრული სიბნელე მახსენებდა ერთადერთ ძმაკაცს ..
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი