‘’ მინდიხარ ’’


ვინ არის გოგონა ჩემს წინ ფანჯარაში ..
სარკმელში შევნიშნე , ცოტა მოვიცადე 
სინაზით გადმოდგა ქალწული კოშკიდან 
ცეცხლი მოუკიდა ღამეულ სიგარეტს ..  

სულ არ გავს ეს ომი იმ ჩვეულ ზმანებებს , 
რომ გვესიზმრებიან და შემდგომ ქრებიან , 
ფანჯრებში ერთმანეთს ეს ჩვენი თვალები 
შუქის ნათებაზე ყოველ ღამ ხვდებიან .. 

ურცხვად გაიარა საცვალში თავნებამ , 
მე ალი მომედო , შიგანი შემეძრა , 
ვიცოდი ქალღმერთი იდგა ჩემს წინაშე 
და მეხატებოდა შიშველი დემეტრა ..

იცვლიდა სამოსელს , და მისი ფანჯრები 
ურცხვად ანათებდნენ , სავსენი მუზებით .. 
მე ვაახლოვებდი თითო გაელვებას 
ვკლავდი ჩემს ვნებებს და მეც ურცხვად ვუმზერდი 

შედგა , აიწია თეთრი სამოსელი , 
გამოჩნდა შიშველი და სუფთა სხეული 
მისი სიმარტივე , ბავშვივით უმწეო
მე კი ვით ლერწამი ქარისგან რხეული .. 

იმ ღამეს დავეცი , როგორც ბავშვობაში 
და წმინდა ზრახვები მძივივით დამებნა  
ვანძრევდი ლომივით ჩემს ჩამქვრალ ოთახში 
ვანძრევდი .. 
ან კიდე , მითხარით რა მექნა ? 

დამთავრდა ის ღამე , რაც იყო ეს იყო
მშვიდად დავიძინე , მივკოცნე ბალიში 
ცოტა დრო გავიდა . ისევ საცვლებშია
ისევ ფანჯარაში . ისევე გავგიჟდი .

იცით , როცა გიჭირს სიტყვების წარმოთქმა 
თვალები ამბობენ ენაზე საკმარისს 
მე მიჭირს გოგონას ქცევების გამოთქმა , 
თუ სინამდვილეში ეს გოგო რა არის .. 

ისევ შენ გიყურებ ლამაზო სარკმელში , 
საცვალში , უსაცვლოდ , მოდიხარ , მიდიხარ 
მძალავს გამოთლილი სხეულის ტალღები    
და ჩუმად ვჩურჩულებ : ‘’ მინდიხარ , მინდიხარ ‘’ ..

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი