ბებომ თაფლი მომიტანა

ბებომ  თაფლი  მომიტანა,
ქარვისფერი  ქილით;
და  კალათა  ავსებული  
ნაირ-ნაირ  ხილით.

ვიშ! რა  კარგი  ბებიკო  მყავს,
კეთილი  და  თბილი;
მის  მორთმეულ  საჩუქარებით,
მე  ვარ  კმაყოფილი.

- ბებო, გთხოვ, ჯერ  ხილს  არ  შევჭამ.
რადგან  უფრო  გულით;
ჩვენი  სოფლის  თაფლი  მინდა,
კარაქიან  პურით.

ერთი  ქილა  თაფლი  რაა,
ბარემ  შევჭამ  ათსა;
ზოოპარკში  წავუღებდი,
რომ  შემეძლოს  დათვსა.

-ჩემო  კარგო,  რადგან  თაფლი
ტკბილია  და  ამო;
კბილებს  უნდა  გაუფრთხილდე,
ზომიერად  ჭამო!

- მოდი, აბა,  შენც  შეჭამე,
ბებო, თაფლი  ტკბილი;
შენ  კბილები  მაინც  არ  გაქვს,
რომ  აგტკივდეს  კბილი!

ბებო, ბებო, გაგეხუმრე,
გთხოვ, ნუ  მიწყენ ამას;
მართლაც,  ჭამამ  თუ  მაწყინა,
რა  აზრი  აქვს  ჭამას!