ჩემი ცელქი ფისო
ჩემს პატარა ფისოსა, ვერვინ სჯობნის ჭამაში; ჭამით როცა გაძღება, ჩემთან უყვარს თამაში. ფისო, ისე ცელქია, მაგიდაზეც კი ხტება; და მის გამო ხან ჭიქა, ხან კი, თეფში გვიტყდება. ,,რა უზრდელი ფისოა",- ,,მართლაც, უსინდისოა",- უჯავრდება ბებიკო, უჯავრდება დედიკო. მე კი, მებრალება და ვეფერები თავზედა, მკერდში თბილად ვიხუტებ, ის, თავს მადებს მკლავზედა; თვალებს ხუჭავს, იძინებს, ძილში ხედავს სიზმარსო. ხომ ცელქია ფისუნა, მაინც ძაან მიყვარსო.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი