დედი, უთხარ პიკოს...

დედი, უთხარ  პიკოს,
რომ  ჭკვიანად  იყოს;
ჩემი  ქვიშის  სახლი,
აღარ  დამინგრიოს!

პიკოს  სულ  არ  ადარდებს,
რას  ვაკეთებ, რას  ვშვრები;
კიდევ, თუ  გამაბრაზებს,
აღარ  ვეთამაშები!

რას  ყეფ, პიკო, რა  გინდა?
შენთვის  აღარ  მცალია;
სახლს  ვაშენებ, ხომ  ხედავ,
გავითხუპნე  ძალიან.

შენც  ქვიშით  გაისვრები,
ბეწვი  გაგიშავდება;
მერე  ის, რომ  ორივეს
დედა  გაგვიჯავრდება!