უყდო

ზედაპირს მკვდარი თევზებივით იქცევს დინება, 
ტივტივებს სიტყვაც, ვერწვდენილი სიღრმის ყვავილებს.
წიგნსაც ქარი გლეჯს, გადაშლილი რომ დევს მახლობლად, 
ვერბალურ ომში დამარცხებულ უმწეო ფიქრზე.