სამშობლოს გულო


შენ ქვეყნის გულო, პაწაწინა საქართველო. 
შენაირი კოპწია და შესადარი,  
  ვინმეს ააქვს შესაშური ალბათ ბევრი.            
 ტყე, მთა და ცა  მინდორველი , 
  აქ გაშლილა, დედოფალას ყვავილები     
  იას, ყოჩსა, ვარდებსა  და ხიზანთემებს
 მოუწყვიათ ქორწილები გაპრანჭული.
 იწონებენ თავს ახვევენ ამეტებენ                      
   ის მოწყალედ საცოდავად  დაიმორცხვებს. 
 მის გულებზე უხარიათ უწინდელი.                   
 ტაშს უკრავენ ქორწინდება თაიგული.         
ის სამშობლოს საქართველოს მიწით ხარობს 
რომ ასე ღრმად ეფერება  მიწას ნატრულს.


ავტორი:   ალეკო იზორია
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი