ალეკო იზორია - ლექსები, პოემები 67
- გ გაზაფხული
- გათენდეს გზა გამოჩნდება
- გამორჩეული ქართველი
- გაუფურჩქნავი ვარდების კონა
- გული დაღლილი დაცრეცილი ფიქრებით სავსე:
- დ დაგიცდი შენზე შეყვარებული:
- დავრჩები მარტო ჩემთვის ამაოდ
- დალოცვილია მისი მთა-ბარი მისი კუთხე და რერო
- დამესიზმრა თუ ცხადია
- დამესიზმრა რომ მოქრის ქორბუდა
- დაღამდა დადგა ცივი ზამთარი
- მ მაისის დილა წყლიანი,სუფთა ვარდების ფერია
- მაღლიდან არწივის მზერით
- მდინარის ჩურჩული
- მე დავიკარგე აღარ მეძებო
- მე მესმის რისთვის მოსულა ქვეყნად
- მე მოვერები, მთებს და მწვერვალებს.
- მე მწვერვალზე ქედს გავყურებ.
- მე საქართველოს შვილი ვარ ნანაც.
- მზე აივანზე მოსულა
- მზე ცაო და მყინვარ წვერო
- მზე, მთვარე და ვარსკვლავები:
- მზეს სითბო ეკარგება
- მინდა იბრწყინო დიდო არაკო
- მინდა ყოველთვის გხედავდე მღელვარეს
- მიჯნური არ ვარ მე მინდა შენთან:
- მოვინდომე ცაზე ასვლა
- მომაგონდება ნაპირი აფრები გემზე გაშლილი
- მომავალი არის წმინდა:
- ს სამოთხეა ღმერთის ხელით დახატული
- სამშობლოს გულო
- სანუკვარია ჩემი ბავშობა
- სევდა მოყვება თვალებში:
- სიყვარულს თურმე ცოდნია ბევრ
- სუსხიანო მეძებარო ცივო სიოს ნიავო
- შ შენ დაიმალე? მე კი გავბედავ
- შენ ღმერთი გიცავს, გლოცავს და გხატავს
- შენი დრო
- შენი თვალები ბევრის მთქმელია:
- შენი სიყვარული დღეს ან ხვალ მინდა .ზეგ აღარ მინდა.
- შენი სუნთქვაა თუ ვნება დამღლიდეს