ფოთოლ ვარდი ეკალ ბარდში გახვეულა.


ფოთოლ ვარდი ეკალ ბარდში გახვეულა,
სიო ქარში დამალულა დასდევს ნიავს,
შენ მოხვედი ჩემს აივანს ქარბუქს მიაქვს
ეს ქარები შენგან სუსხში შემიტყვია,
 მიყვარს შენი სახე სითბო დამიტკბია.
შენ შაქარი თაფლის ნექტარს მიგემია.
თურმე როგორ შეგიყვარე ცხადად, სიზმრად, 
შეიცხადე შენი მონა გაგიხდივარ .
რად დაიპყრე გული მოკალ სევდა მსახე 
შენი სახე დამესიზმრა ცხადად ვნახე,
დაუვიწყარ თითებს ვარდი შეახორცე,
მე ამ ქვეყნად შენთვის  მოველ  ნაზად კოცნე.
გაუვალ ტყეს რა უშველის ვინ მოუვლის ,
თუ გიჟივით ნადირივით ცა ღრიალებს
მე  უფალმა ძალა მომცა შემახვედრა,
ამ სიყვარულს უნდა ნაღდად გვერდში დგომა.
კამკამაა ზღვა ღელავს და ნაპირს ხეთქავს,
ისე როგორც ჩემი გული კედელს ხეთქავს,
დანარჩენი არაფერი არ  არასებობს ?
ნამუსიან კაცმა ტყვია დაიხალოს?

ავტორი ალეკო იზორია
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი