არ დაგიმალავ ოცნებას ჩემსას.

არ დაგიმალავ ოცნებას ჩემსას,
არც გადავმალავ სიყვარულს შენსას,
მეოცნებე ვარ ხარბი, მხარტვარი,
გავაფერადე შენში რაც არის.
ტუჩები შენი ვარდის ფერია 
ტბილად საუბარს  ზღაპრად მეტყვიან,
მეფერებიან ძველი მგოსნები
თურმე გასულა ღამე ოცნების.
წინა მორბედი დიდი გონების ,
ჭკუით და ხერხით გაოცებული
რა  ნისლებია ცაზე მრავალი
არ ჩანს მიზანი და არც სათქმელი.
დაიმარხება  გრძნობა ფხიზელი,
საუკუნეში შენი სახელი.
დიდ თვალებს ვახელ მინდა შეგხედო,
ამ დროს შენახარ გაქვავებული.

ავტორი: ალეკო იზორია