დღე გათენდა რიჟრაჟია


დღე გათენდა რიჟრაჟია 
ნისლად როგორ მოჩანს 
მთები თოვლით დაფარულა
 არსად არვინ მოჩანს.
ეს რაც მიყვარს გამოჩნდება 
ჩემი გულის სწორი,
მე მისაში დავინახე 
ამ ცხოვრების გული.
დამიძახე მოვალ ახლოს 
შემოგხედავ მალე,
ჩემ, თვალებში როგორ ბრწყინავ,
 სიკაშკაშე მაბნევს.
რა თუ დღეს მე  ვერ გიხილე,
 ის დღე ჩემთვის მოკვდა,
გავიღიმებ როცა შენი სიყვარული მოვა.
ამ ცხოვრებას კიბეები 
აერევა მალე,
 შენ კი ჩემთვის სულ დარჩები
 სამუდამოდ ღამე.
მიყვარს სადხარ  შენ დაგეძებ
 შენ  მთვარეზე ჩანხარ 
მაქ თუ ვინმე შემიყვარდა 
მოსვენებას ვკარგავ.
არც გიცნობდი თურმე სახე 
შენი სიზმრად ვნახე ,
მეორე დღეს განმეორდა
 სიზმარი ცხადათ ვნახე.
არ იფიქრო  თურმე როგორ 
შეგიყვარე ცხადად,
 შენი თვალის სიღრმე მიყვარს
 ზღვის ნაპირი გამხელს.
არ დავრთგუნავ ჩემს სურვილებს 
არ მოვაკლებ რამეს ,
დავიწყებას არც ვაპირებ 
სიყვარულის მტანჯველს.


ავტორი: ალეკო იზორია

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი