საქართველოა ის რაც მაკლია
კაცს დავესესხო სიტყვა კაცური? ის ჩემი ზრახვაც მაქაურია, ჩემი ნატვრაა ჩემი ქართული არც სხვა დარჩება პირშავივითა. ნახე მდინარე ჩხუბით მოსულა, ქვებით პირსახე დაშავებია სისხლი ჩამოდის ორივე თვალზე მაგრამ ყოველთვის ბედნიერია. ბუნების შვილი დავიბადები, როგორც მიგულე შენი ბავშვია თუ მეორედაც მოვალ ამ ქვეყნად საქართველოა ის რაც მაკლია. ეს საუკონოდ დარჩება როცა არ დამივიწყო მთებო, თოლიავ , მე შენი ტოლი გავხდები მაშინ ეს საუკუნის წიგნში წერია. შენ საქართველო ვინ შეგელევა ვინ შეგადარებს ვინ გაგცვლის სხვაში თუ ვინმე შეცდა ალბათ ინანებს ან თავს მოიკლავს ოახლეს წამში.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი