რა მშვენიერი დილა გათენდა

რა მშვენიერი დილა გათენდა,
ტალღის  ზღვის ხმაა ყურში ჩამესმის,
ნაპერწკალი ხომ აანთებს კოცონს 
გიზგიზით ცეცხლი აალებსა გულს.
გემი აფრებით გამოჩნდა შორის
მოაგელვებს ღრმად ბორბალა საჭეს
არ დაგავიწყდეს გწერ წერილს თუმცა
უკვე არსად ჩანს მიეფარე მზეს.
მოგონებებში დავდივარ ღამე,
მთვარე მინათებს გზებს სახიფათოს,
თუ მე დავარდი ავდგები ალბათ
ან კი რაზე ან ვის დაველოდო.
ფეხის ხმა მესმის შორიდან მოდის
ვერ ვწევ თავს ზემოთ რომ გავიხედო,
იქნებ მგზავრია ჩამორჩა იმ გემს
ნაპირზე ფეხი რომ  მოიკიდოს.
ავხედე თუმცა ბნელა არა სჩანს
ეს სიახლოვე თუმცა გამქრალა
სითბო ვიგრძენი ჩემთვის ახლოა
რას შევადარო მზეც კი დამწვარა.
ერთ საოცნებო სურვილს მოვიკლავ 
ის მიხარია როცა ჩემთან ხარ
მიყვარს როგორც კი ძლირი მუხა 
თავის სიყვარულს ფესვში დამალავს.

ავტორი: ალეკო იზორია