შენ თბილისის ძველი კინტო

ჩემო ძველო  თბილო  გვრიტო,
შენ თბილისის ძველო კინტო,
ყარაჩოღლებს რომ ახსენებ
პირი უნდა მოიწმინდო.
არ ცა იყო უწინ ლურჯი
არ მზე იყო თვით წითელი
შენი სახე ქონდა ყველას
ლამაზი და უცნაური.
შენ ყურებით დავიწვები,
ალს მოედო შავი თმები
ისე მინდა მოგეხვიო
დაგიკოცნო ეგ თვალები.
ჩემს კოცნაზე უარს იტყვი?
წერილს მოგწერ დღისით, ღამით,
ახალი წელს მოგილოცავ 
ჩურჩხელით და  შამპანურით.


ავტორი:ალეკო იზორია