სიყვარულს გვერდს ნუ შეაქცევ

არაფერი არ იდარდო,
როცა გულში სევდა იყოს
ნატიფია იმის გული
თუ შხამი აქვს  მასში იდოს
არ გეგონოს კაცის მოდგმამ 
დაივიწყოს წყენა, ბრაზი,
თუ ადამი არ გიყვარდა
იმისა შვილს როგორ გაზრდი.
სიკეთესა ვინც დათესავს 
მოძმე ძმას თუ შეიყვარებს
როგორც მზე ჩემს სხეულს ათბობს
სიყვარულს ზურგს თუ შეაქცევს.
არ დაიწყოს ფიცი , მტკიცი,
მართალი ვარ ცამდე მავალს
შენი ბოდვა რას დავარქვა,
თუ ნაწყენი გესლად დარჩა.
ერთი კია რომ სიყვარულს 
ადამიანს ალამაზებს
ფრთებს შეასხავს, მგოსანს გახდის,
მუნჯს ლაპარაკს შეასწავლის
მიყვარს კაცის ხასიათი 
მშვიდი, წყნარი დაჯერებით,
მის ბრაზში რომ არ გამოჩნდეს
ხასიათი სამდურავი.
იმ წუთასვე ფერს შევიცვლი 
დამედება შავი ფერი 
აღარ მკითხოთ ქვეყნის ბედი
მორჩეს შური ლაპარაკი.


ავტორი; ალეკო იზორია