მომავალი არის წმინდა:
ერთ ქუჩაზე ერთი გოგო დავინახე ლანდის ფერი, როგორც ის მზე მოგანათებს ისე ჰქონდა თვალის ფერი. ცისარყელით შემოსილი, მას ლაჟვარდი გასდიოდა ქალი იყო თუ ნამდვილად, ღმერთი ქალი დადიოდა. მიველ, ახლოს რომ მენახა ქალი იყი ის ნამდვილი ქალს არ გავდა, არც სხვა რამეს, იყო მართლა სასწაული. დაიმორცხვა თავს დაბლა ხრის მე ვიგრჩენი მისი შფოთვა, უნდა მეთქვა რომ ვიგრძენი მისი სითბოს გაელვება. ჩავიკონე და უთხარი, ნუღარაფრის გეშინია შენ ჩემი ხარ და დღეიდან, მომავალი არის წმინდა. გამიღიმა და მეამა მისი მზერა შერჩეული უჩვეულო სიმშვიდეა ეს გრძნობაა სიყვარული. ავტორი: ალეკო იზორია
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი