კაცს ხომ ბედი ზურგზე ადევს


კაცს ხომ ბედი ზურგზე ადევს,
დადის დააქვს მძიმე ხარკად,
ხან  სიბრაზე მოერევა
ხან  მორევში აბანავა.
გამოკითხავს ამბებს,  ეტყვის,
ზღაპრის გმირი დაანახა,
ცას მოახევს ლურჯ სამოსაც 
ხარბი  კაციც  ახარხარა.
ნაპირია ტალღა იბრძვის 
უსმევს ნავი ნიჩაბს კიდეს
თურმე კაცი შველას ითხოვს
ბედი როდის  გადამარჩენს.

ავტორი:ალეკო იზორია
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი