მე ერთ კუთხის სახელს ვეტრფი


მე ერთ კუთხის სახელს ვეტრფი ,
მისი ნახვის გამოცნობას,
თუ ვერ მიხვდით მაშინ ვიტყვი
ეს კუთხეა საოცრება.
არც მდინარე მორაკრაკებს 
არც სიმდიდრე ბაღჩა ელავს,
მეზობლებში გაუმართლა მეგობრობა 
გზად და ხიდათ
პატარაა ნაზი ისე
მიყვარს მისი ანაბანა 
იქ ვისწავლე ფეხაკრებით 
სიარული განდაგანა
ნაპირებზე დავდიოდი როგორც მიყვარს მარტოკანა .
თურმე მტრები შეესიია იყო ბრძოლა ხანდახანა
როგორ შეგიხიხორხოცო ჩემო მტრის და მტრების მთავარს 
შენ მიყვარხარ  სამტრედიავ ჩემო სანავარდოსანა.

ავტორი: ალეკო იზორია

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი