ქვა ცივი ლოდი გულზე დამადეს
ქვა ცივი ლოდი გულზე დამადეს, უფრსკული ჩემთვის სანუკვარია ცივი სამარე უკვე ვიგრძენი ალბათ მომავლის მოლოდინია. თვალის გახელას უთუოდ ვცდილობ იქ სამარეში არაფერია , არ მინატრია ცხოვრება უცხო, მითხრეს აქაც ხომ შენი კვერთია თვალები უმზერს თბილ მზეს სანუკვარს, ძვლები გაყინულს მიწას ეჩვევა არ დაუჯერო ხვალინდელ მოთქმას იმედის სხივი ნახვალევია.. რას დაველოდო არ ვიცი ნუთუ ეს ყველაფერი მოსალოდნეა თუ მე ვიცოცხლე აქაც და იქაც მაშინ სიკვდილიც სანატრელია. ჩაირაზება სარკმელი ღამის ფარდები მუქი იატაკს იკრავს თუ წამოვდექი იკმარებს ვინმე ჩემი ცხოვრების ფიანდაზია. იტყვის მომავლის მემატიანე იტყვის თუ რამე მასაც სმენია იბადებიან თურმე უიღბლოდ მაგრამ უთვალავ კაცზე ბედიაქვთ. ავტორი: ალეკო იზორია
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი