მე ნაპერკალი თვალში მინათებს


მე ნაპერწკალი თვალში მიელვებს,
მზის სითბო ჩემი ახლობელია,
რა ვიცი თუ შენ მზეს შეგადარებს,
ალბათ სხივები დაწვავს ალებსაც.
მიხარის დღე, შენს ლამაზ თვალებში,
გუნება ხარობს სხეულს დაჰნათის
თუ არ იბრწყინებ არ ჩაქრე მაინც,
შენ მომავალო  წაღმა იარე.
უფსკრულის ქვეშაც დავტოვებ იმედს,
და გავანათენ მარს და ვენერას,
არ მოვიგონებ მე არცერთ მთვარეს
თუ არ შემხედავს არ მომაკითხავს.
ნაფერებია ყველა უბანი 
ქუჩებში ხალხი  კოცნას ეტრფიან
იქ სიყვარული მოსულა თურმე
და მეც მოველი სითბოს ტკბობიანს.
არც არასოდეს დავიჩოქები
სიმღერა მათბობს, გულს დამიამებს,
არ ვიგონებდი ფრაზებს ზეპირად
ეს გულიანად კლავდა ჩემს იმედს.

ავტორი:ალეკო იზორია
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი