Სამზერად დავდგავ შუქურას

Სამზერად დავდგავ შუქურას,
არ ჩაქრეს დღე და ღამეცა
Უნდა დაგვხატო  ამაღამ
Ლერწმის ტანისა შემხედვარს.
Მოგიცვავს  ვეფხვის  შუბისა
Ლომის თვალებით მაოცებ
ახლოსა ვეღარ მოვდივარ
Მაშინებ, ელდაც   დამეცეს.
გული ძგერს რიტმსაც უმატებს
Სირცხვილი ნაცრად დაიწვეს
Არც ღიმილი გაქვს სახეზეე
Მიბღვერ  სარკაზმად მაოცებ.
გაიელვებდა ფიქრები
Აზრებს საცერში ვაგროვებ
Დილით სხვა ფერის ყოფილხარ
Საღამოს ცისკარს აოცებ.
Ნაბიჯი როგორ გავზომო
Სიჩუმე უკვე ჩვეული
Ნახვამდის უთხრა სიჩუმეს
Სალამში სხარტი წყლიანი.
თვალის ჭრილშიც კი ეტევა 
Გრძნობების ჩემი სიგნალი
Არავინ იყოს წარსულში
გულდაწყვეტილი მტირალი.

Ავტორი: ალეკო იზორია