გული დაღლილი დაცრეცილი ფიქრებით სავსე:

დაღამდა ისევ დადგა წვდიადი,
ღამის სიბნელეს მხოლოდ ათრობს მორიგი ფიქრი,
ფიქრი მღელვარე მოგონების შორს მოფარფატე,
დაქრის და ლოცვად მოადგება ჩემს სარკმელს ახლოს.                
ლანდში გახვეულს სადღაც შორის უსასრულოდ,
მეც მიმაფრენს ჩემი ფიქრი უმისამართოდ.
დაცლილი გული ვერ ეწევა ამღვრეულ ფიქრებს 
და მაინც ფიქრობს განუწყვეტლივ და ამაოდ.
მაინც ნაბიჯი ფეხაკრებით მაინც გადავდგი
არ ჩერდება ჩემი ვნების ზღვა დასასრული, 
კვლავ მოვა ჩემთან დამიჯდება მოყვება რამეს
 მომხვევს ხელს მაკოცებს და ჩამეკონება.
გული დაღლილი დაცრეცილი ფიქრებით სავსე
სიყვარული დარჩენილი მხოლოდ მისია 
ამ ქვეყანას თუ იცოცლებს არ ვიცი ვისია!

ავტორი:  ალეკო  იზორია