სუსხიანო მეძებარო ცივო სიოს ნიავო
სუსხიანო მეძებარო ცივო სიოს ნიავო აივნიდან გადმოვყურებ მაგრამ ზეცამ რა მიყო თოვლის ფიფქი, უხვად რიდი თბილისს ქალაქს ედება , დაიმალა მისი ხიბლი სიკამკამე გამეფდა. თოვლის ბაბუ ხურჯინებით თბილისს ქალაქს ედება მოუწყვია საახალწლოდ ნაძვის ხეებს ერთვება. გალამაზდა ჩვენი ეზო ბავშვებს ლხენა ენთებად გახალისდა და განათდა მომავალის ნათება. აგუგუნდა ბუხრის კერა ჟრიამული დაიწყო ჩვენ ახალ წელს ყველას ერთად, სიხარული მოგვიწყო. ავტორი: ალეკო იზორია
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი