არ დაიღალოს არ დაიკარგოს


როცა გაფრინდა ჩემი მერანი
იმას თან გაყვა ფრთების შრიალი,
თურმე ზეცაში აფრენილ ხოხობს 
მე ჩაუარე მას გვერდით ახლოს 
შემოიხედა გვერდით მომიდგა 
და დამაკვირდა თვალებს ჩახედა,
ჩამოვარდება დაიღუპება,
დაენარცხება როგორც ვაება.                                                      
ნუ მიატოვებ გულს თუ შენთვის გსურს
იძგეროს იყოს როგორც ღმერთსა სურს,
არ დაიღალოს არ დაიკარგოს 
თავაწეული მარად იაროს.
მარტო ხომ ფრთებით  ცაში ვერ ახვალ,
ვერ გადაუფრენ, ვერსად ვერ წახვალ,
რომ არ გაძლევდეს უშრეტი ძალას
სიყვარულია რაც ძალას მატანს.


ავტორი:  ალეკო  იზორია

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი