შენი სუნთქვაა თუ ვნება დამღლიდეს


რა ლამაზი ხარ, რა სათუთი ხარ,
ვარდის სუნიხარ, ყაყაჩოს გულიხარ. 
უზომო ფიქრიხარ, ხიბლიხარ რისთვისხარ
ჩემთვის ამოხვედი? სიცოცხლედ მინდიხარ.
თვალებს მოიფშვნიტავ  დილით გაიღვიძებ
შენ წინ ვიდექი მე ხატებს დავიფიცებ
როგორც დედამიწა მუდამ იტრიალებს
მე შენი აწმყო  გულით ვაზიარე
მოვწყვიტო ყვავილი? ჯერ იქნებ არ ღირდეს
შენი სუნთქვაა თუ ვნება დამღლიდეს,
მოვედი ახლოს ხარ შეგეხე თვალებს ხრი
შაქარს გადარებ გრძნობებში დამიდნი.
სუროს ლერწამივით, მაგრად მოგეხვიე
ჩამიკონე და სულმთლად დავილიე
სიყვარულს ცოდნია გძრნობა აუნთია
ცეცხლის ალიხარ დამწვარი ფერფლი ვარ.


ავტორი:  ალეკო  იზორია
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი