ცრემლები შენი წვიმის ფერია


შენ მომენტრე ვგრძნობ მე ამ ღამეს,
მოსულა სუნთქვა და მაკანკალებს.
სული უცნობი, სახეზე მკაწრავს
ამოსულია გულს კი ღრმად შთანთქავს.
რა უყო ფიქრებს გამექცა სხვისკენ
რატომ წახვედი შენ სხვისკენ მისკენ,
დავიდო შანთი და ამოგვქარგო?
შენი სახელი რატომღაც მარტო.
მაშინ გავიქცე არა სჯობს ნუთუ
და შენც გეყოფა დარდად მეტს ნუ მთხოვ
ცრემლები შენი წვიმის ფერია,
ჩემს ქვეყანაზე ცაზე მღერიან
გამოვედი და ჰანგებს ავყევი,
ჩემს არემარეს ბანებს ვაძლევდი
იხარე ნუთუ საშველს არ მაძლევ,
ჩემს დედამიწას  სახელს ვარქმევდი.


ავტორი:  ალეკო იზორია

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი