ვპოეტობ


ვპოეტობ მერე როგორ მინდა დავაარაკო,
ამ გაზაფხულის მოსვლაზე რომ ვილაპარაკო, 
გავთქვა ფიქრები, რითიც ვცხოვრობ, რითაც ვამაყობ
აზრებს მივყვები განთიადთან და მას გავანდობ. 
როგორ ირეკლავვს მთვარე სითბოს, როგორ ალმასობს,
ჩაესვენება სიღრმედ ცაში, ვეღარ ნავარდობს 
ამ წუხილს უთქვამს განთიადს რომ ვინმემ წაუღოს
და დროს დილამდე დამუნჯული არავინ დარდობს.

გავთქვამ ჩემ ფიქრებს რითიც ვცხოვრობ რითაც ვამაყობ
აზრებს მივიყვან განთიადთან მთვარეს დავადნობ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი