პოეტის ცოდვა

არის პოეტის ცოდვა გონით მიუწვდომელი: 
თუმცა მას დააქვს ცოდნა ის ვერ შეიქნა მთელი. 
მღერი, მრბენი და გრძელი არის ამურზე მწერი. 
თუმცა ვერარას ბედავს მისი რომ დგება ჯერი.

დღენი გარბიან ბევრნი, ვერ ქმნიან ბუდეს მყარად, 
თუმცა ღწვა არმიელის მუდამ წინ მარად მარად 
დამტოვებს ცარიელის ხელებით და ამარად 
ოხერ ტიალი ველის, უიმედობის დარად.

პოეტის ცრემლებს დაემგვანენ ჩემი ცრემლები: 
ბუდეთა მცველებს გაურბიან შიშის მძევლები.