ყოფნა არ ყოფნა


შენთან ყოფნა მე მიმაჩნია თავისუფლებად.
ყოფნა არ ყოფნა საკითხავი ამიტომ არის.
მე ხომ არც მცივა, არც მშია, მაგრამ უძღებმა 
გრძნობამ შთამითქვა შიში შენგან გარეში მდგარის.

ეს უდროობა უძალოდ დაავადდება.
მოდი ცხოვრებას ვუცვალოთ ზართა მზადება.
თუ ლახავს ზამთარს უმართლოდ რად დამთავრდება?!
ჩვენ გვახლავს, გვქარგავს ვუმადლოთ, ალთა ნათებას!

ჩვენ ვეღარავინ გაგვიგებს... სჯობს წავიდეთ.
იაზრე! ნუ გსურს, მანდ იდგე! გთხოვ, დამინდე!
გსურდეს წვიმების, ქარის დღე, რომ წაიქცე.
წამოდექ ძლიერ! დაინგრეს! დრო დაინგრეს!
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი