გაორება


მე სიმღერას ვერ დამიშლის 
სარკე უხმოდ დანახული.
წელს მიველტვები ქალიშვილს
ყურთასმენით განაბული. 
 
ასე ვმღერი, სარკე ისხლეტს 
და ჰაერში სულთამფენი
მეტყვის: "იცის და ის ისმენს
და შენს მოსვლას მუდამ ელის"

როგორ უნდა ვუღალატო
ამ სიყვარულს უფალადმყოფს? 
დაამწიფებს ყვალილს ნახმობს
და არწივებს და უდაბნოს 
გადაჰხედავს შორს და ახლოს. 
ცამ სინათლე რომც ჩააქროს
ამ სიყვარულს ბნელიც არ თმობს.
არც ის ხაზი, ცას რომ გაჰყოფს.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი