ბედისწერის ამარა

თავი და ბოლო მონეტის
დამაქვს მსაზღვრელად მომენტის. 
ზომავს ჩემს სურვილს, რომ ელტვის 
უკვდავთა წყურვილს ბრძოლების. 

ალბათ ბრალია ლომების, 
ცხოვრების და გაორების. 
ცალკე სიმშვიდის გონების.
ცალკე მეფური ნდომების, 

რომ მეყვარები ყოველთვის. 
არ ძალმიძს სხვაგვარ არ ძალმიძს
თავს არიდება მორევის. 
თავს არიდება ხანძარის.