უმიზნობით

მე შემიძლია სულ ვწერო 
და შემიძლია არასდროს.
შენ შეგიგრძვნია უჩემოდ 
ცაზე მზე, როგორ თამაშობს. 

შენ შეგიგრძვნია ყვავილთა 
მყიფე ფერების ყალიბი. 
ჩემი მიზანი წავიდა, 
დავრჩი ობოლად, ღარიბი. 

მე შენ მე და შენ მე შენ და 
დამამშვენები სიტყვების
გრძნობა არაფრით შენელდა-  
მე შენგან შენით ვიქნები.

და დავწერ ისევ ამ ლექსებს 
და პიანინოს ვაკვნესებ.