პროზაიკოსი და პოეტი


პროზაიკოსო, რა გტანჯავს ნეტავ?
მომეცი აზრი, რომელიც გნებავს:
მე აზრებს ბოლოს წავუთლი მხოლოდ,
ფრთიან რითმებით შევამკობ ბოლოს.

შემდეგ კი გავდებ დაჭიმულ ლარზე,
მორჩილ მშვილდ-ისარს მოვდრეკავ რკალად
და ალალბედზე გავუშვებ აზრებს
და ჩვენი მტერი იგრძნობს ჩვენს ძალას.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი