პროზაიკოსი და პოეტი
პროზაიკოსო, რა გტანჯავს ნეტავ? მომეცი აზრი, რომელიც გნებავს: მე აზრებს ბოლოს წავუთლი მხოლოდ, ფრთიან რითმებით შევამკობ ბოლოს. შემდეგ კი გავდებ დაჭიმულ ლარზე, მორჩილ მშვილდ-ისარს მოვდრეკავ რკალად და ალალბედზე გავუშვებ აზრებს და ჩვენი მტერი იგრძნობს ჩვენს ძალას.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი