ვალჰავა


ზოგი დამცინის
ზოგიც მამასხრებს
ზოგიც ჩემს სიტყვებს არაფრად აგდებს,
მე კი ყოველთვის ვრჩები პოეტად
რომლის აზრებიც გრძნობებს აშარჟებს,
თითქოს ველზე ვარ სადაც ომია და ჩემს ირგვლივ უძლეველთა მთელი ფლოტია,
მოვიგე ბრძოლა, დავტოვე კვალი და ზეციური ვალჰავის კარებს დარაჯად უზის გვამებად ქცეული რაინდთა რაზმი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი