ნანა

ნანინა, ნანა, ნანაო,
ჩემო ანუკა. ანო,
ძილმა ერთბაშად იისფერ
სხვა მხარეს წაგიყვანაო,
ათასფერ ყვავილებთან და
ჭრელჭრულა პეპლებთანაო.
ხედავ: - თან წვიმს და მინდორი
ოქროსფრად დაინამაო,
ყაყაჩოებით ბრიალებს
იქით ზღვისფერი ყანაო.
უფრო შორს თეთრი კრავები
მზემ ცისკენ გაილალაო,
რა საკვირველი მხარეა,
პირდაპირ - გამოცანაო,
თან მზეს ცხრა თვალი უცინის,
ხან - მთვარე კრთება თანაო,
ან აქ რამ ზარდა ერთპირად
სუყველა ალვისტანაო...
ნანინა, ნანა, ნანაო,
ჩემო ანუკა, ანაო,
სიზმარშიც მხარე გეხატვის
შენი სამშობლოსთანაო.