მაცხოვარი


ნდა ვირწმუნოთ –
ცისკენ სვეტად ასხლტა სინათლე,
ლაჟვარდს შეერთო გამოცანა, –
კრულვა სატანის.
ურცხვად მოძვრება ხელის ბანვით
ლექსში პილატეც,
სინედრიონიც, ლაფდასხმული –
ჰურიასტანის.
მან კი თხემიდან,
დაფლეს ნაშთი სად ადამისი
და სად მალამოდ ეცხო იგი
ხორციელთ ცოდვას, –
მიართვა თვისნი ჭრილობანი –
ყვავილნი სისხლის,
ვით თაიგული, დაუმჭკნარი –
ადამის მოდგმას.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი