მაცხოვარი
ნდა ვირწმუნოთ – ცისკენ სვეტად ასხლტა სინათლე, ლაჟვარდს შეერთო გამოცანა, – კრულვა სატანის. ურცხვად მოძვრება ხელის ბანვით ლექსში პილატეც, სინედრიონიც, ლაფდასხმული – ჰურიასტანის. მან კი თხემიდან, დაფლეს ნაშთი სად ადამისი და სად მალამოდ ეცხო იგი ხორციელთ ცოდვას, – მიართვა თვისნი ჭრილობანი – ყვავილნი სისხლის, ვით თაიგული, დაუმჭკნარი – ადამის მოდგმას.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი