თითი


იგი მოიჭრა ჩემთან სკვითივით,
მღვრიე თვალებში ეჯდა ავაზა.
და აუვარდა, უცებ, ქვითინი
და სიყვარული შემომთავაზა.
 
მე გამივარდა გული მეხივით
და სივრცეებში გადაიფანტა...
სხვა რა შემეძლო ქვეყნად მეხილა -
ჩემ წინ, მტირალი, იდგა ინფანტა!
 
მზეს გაუსწორდა ჩემი აზარტი,
უსასრულობით თავგზა ამებნა
და... მე დავიწვი თითი ასანთით
და გავუწოდე დასაამებლად.

"მთვარის სიმთვრალე", მერანი 1996
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი