პრევერი ჟაკ - შემოდგომის ფოთლები

ო, ის დღეები მსურს, მოგაგონდეს,
როცა გვიყვარდა ჩვენ ერთმანეთი!
ცხოვრებას მეტი ელფერი ჰქონდა,
მზემაც ჩახჩახი იცოდა მეტი.
ქარვისფერ ფოთლებს ხვეტენ და ყრიან.
მე კი არასდროს დამავიწყდება...
ქარვისფერ ფოთლებს ხვეტენ და ყრიან,
როგორც გარდასულ ხსოვნათა წყებას.
ჩვენს ხეივანსაც ქარი მისწვდება
და შემოძარცვავს ბოლო ღერომდე...
მე კი არასდროს დამავიწყდება,
ის მელოდია, შენ რომ მღეროდი:

“ეს სიმღერა ჩვენ გვგავს მეტად,
როს გიყვარდი
და მიყვარდი
და ვიყავით როცა ერთად.
შენ გიყვარდი,
მე მიყვარდი...
ცხოვრება კი გულებს ჩუმად
აშორებს და ნაღველს ურევს…
და ქვიშაზე, ტალღა მრუმე
წაშლის წყვილის ნაფეხურებს.”

ქარვისფერ ფოთლებს ხვეტენ და ყრიან,
როგორც გარდასულ ხსოვნათა წყებას.
ჩემი გული კი, უტყვი და ღია,
კვლავ იმ დღეების ერთგული რჩება.
ისე მიყვარდი, ისე მათრობდი,
დასავიწყებლად ვერ გაგიმეტე...
ცხოვრებას მეტი ელფერი ჰქონდა,
მზემაც ჩახჩახი იცოდა მეტი.
ერთადერთი ხარ, ვისიც მჯეროდა,
მაგრამ სინანულს არ მივცემივარ
და ის სიმღერა, შენ რომ მღეროდი,
დღესაც ჩამესმის, დღესაც ჩემია:

“ეს სიმღერა ჩვენ გვგავს მეტად,
როს გიყვარდი
და მიყვარდი
და ვიყავით როცა ერთად.
შენ გიყვარდი,
მე მიყვარდი...
ცხოვრება კი გულებს ჩუმად
აშორებს და ნაღველს ურევს…
და ქვიშაზე, ტალღა მრუმე
წაშლის წყვილის ნაფეხურებს.”

1945
(მარსელ კარნეს ფილმისთვის Les portes de la nuit; მუსიკის ავტორი: ჟოზეფ კოსმა)

თარგმანი ფრანგულიდან: ბაჩანა ჩაბრაძე

"ლიტერატურული პალიტრა", იანვარი 2013
"ფრანგული შანსონი", ინტელექტი 2015