თმები

ფრიალებს თმები შენი უცებ მოვარდნილ ქარში,
როგორც მეკობრის შავი დროშა მღელვარე ზღვაში,
მასავით შიშს მგვრის და ოცნება მაბრუნებს ცხადში,
რომ ვერ ვეღირსო გაზაფხულის სურნელს ამ თმაში.
დანი ადამელია