გალაკტიონი_გემი დალანდი_თარგმანი რუსულად_Галактион Табидзе_Корабль Даланд

КОРАБЛЬ "ДАЛАНД"

Ужáлен пламенем ночным, вороватым, жарким,
Покровом ландышей сад до неба покрывало,
И орнамент теней казался ничтожно жалким,
У мóря смерти, за садом, дыханье срывало.

Я шёл, и ввысь, на мóря чёрного небосводе ,
Стоял "Даланд", корабль, в волны влюбленный безумно.
Волокла синяя мантилья к родине вроде,
Скрываясь в лилиях лунных от мира бездумно.

Плыл на "Даланде" я к родине, с грустью безмерной,
И встреча с луной тоску сердца преумножала;
Как же дойти мне к родине дорóгой примерной?
Кажется, сердце родину лишь воображало.

Окликнула мучившая тень воспоминаний:
Помни всегда Москву, Петроград, Ленина и Кремль!
И навернулась лёгкая слеза расставаний,
А корабль "Даланд" уплывал от родимых земель.
********************************************************************
გემი დალანდი

გამომაღვიძა ღამის ალმა, ნელმა და ქურდმა,
ბაღი ყელამდე ზამბახებით იყო ნაბური,
ირგვლივ ეყარა დანგრეულთა ჩრდილთა ჩუქურთმა,
ბაღს იქით მძიმედ ხმაურობდა ზღვა უდაბური.

მე მივდიოდი, მაღლა იდგა გემი “დალანდი”,
შავი ზღვის ცაზე და ზვირთებზე შეყვარებული;
მე კი სამშობლოს მიტაცებდა ლურჯი მანდილი,
ქვეყნად მთვარეულ ზამბახებში შეფარებული.

გემით “დალანდი” მოვდიოდი სამშობლოსაკენ
და მთვარისაგან გაღვიძება გულს დარდად ჰქონდა;
მაგრამ სამშობლოს ძველი გზებით ვეღარ მოვაგენ
და არ მახსოვდა: მქონდა იგი, თუ მომაგონდა?

გახსენებების მომძახოდა მტანჯველი ლანდი:
შენ და მოსკოვი, პეტროგრადი, ლენინი, კრემლი!
შავი ზღვის ზვირთებს მიაპობდა გემი “დალანდი”
და თვალზე მადგა განშორების მსუბუქი ცრემლი.